Ummagumma
Omdat ik de hoes zo mooi vind, gaf ik de oude dubbelelpee een plek in onze woonkamer. Ik heb het over het album ‘Ummagumma’ van Pink Floyd uit 1969. Je ziet een foto van de vier bandleden, maar het is niet zomaar een foto. Op de voorgrond zit de leadgitarist op een stoel in de deuropening van een huis. Lang haar en blote voeten die rusten op een gedecoreerd tapijt waarop met losse letters de naam van de band is gevormd. In de tuin wachten de andere muzikanten op hun beurt, ieder in een eigen pose. Tegen een gestucte muur rust een exotisch aandoende platenhoes met GIGI erop en het hoofd van een Zuid-Amerikaanse. Door de buikfles met de roze strik om de hals wordt dit vrouwelijke element versterkt. De entourage ademt de grandeur van een historisch landhuis met park. Op de foto hangt aan de muur een schilderij van…
FF Facebook
a, ik kom zo. Even op Facebook kijken. Ah, 54 nieuwe berichten, sjonge. Ah, daar heeft Frances een punt. Goed dat ze dit plaatst. Oooo, wat een mooie foto weer van Dirk Karreman! Heb ik zijn vorige vogelfoto’s gemist? Even kijken hoor… Prachtig! Daar moet ik op reageren. Doe ik een smiley erbij, of nee, weet je wat, ik kies een sticker. Zo. Hee, Dirk vindt het leuk. Mooi. Eer van zijn werk. Dat doet me eraan denken dat ik die foto van Ruby nog niet heb geplaatst. Even doen, want dat vinden mensen altijd schattig, Ruby. Zal ik ‘m gelijk ook op de Erijane puppies pagina zetten? Ja, doe ik, waarom niet. Een net even ander tekstje erbij dan die van mijn eigen pagina. Ziezo. Nog even kijken bij de berichten die gepost zijn. Hee, hoe kan dat nou? Ik heb bij haar pagina ‘meldingen ontvangen’ aangevinkt en toch…
Een halve psycholoog
Sport. Voetballen. Het zegt mij niet zoveel. Louis van Gaal. Tegendraads, grof, keihard, dat soort kwalificaties waren mij bijgebleven. En dat hij een eigen soort Engels sprak. Gewoon, zonder schroom. Verder wist ik niets. Ik had de klok horen luiden, maar de klepel was zoek. Maar nu las ik in het VK magazine een interview met hem. Wat een originele man. En origineel, daar houd ik van. Mensen doen elkaar zo vaak na. Gaap.Van Gaal wijst de interviewer er direct op als hij overdrijft. Of als hij vermoedt dat hij het anders gaat formuleren in het verhaal. Dat moet je bij de oud-voetbaltrainer niet doen. Als hij het verhaal voordat het gepubliceerd wordt te zien krijgt, gaat Van Gaal het wel eens herschrijven. Ze laten hem geen keus, als ze letterlijk optekenen wat hij heeft gezegd. Ze moeten de strekking van het verhaal weergeven. Duidelijk.Toen ik wekelijks interviews afnam, ging het vaak net…
Een slag van de zweep
De afgelopen twee weken strompelde ik van po-stoel naar rollator en van rollator naar douchekruk en van douchekruk naar rollator en zo tot aan de avond naast het bed weer naar de po-stoel. Doe ik een nieuwe therapie? Heb ik een spectaculair komisch spel bedacht? Nee, ik heb een gescheurde kuitspier. Als dat je overkomt, weet je pas hoe belangrijk die spier is. Samen met de kaakspier – de kampioen – is het de allersterkste spier in je lijf. Je zou denken dat ik een sportfanaat ben met zo’n blessure. Nou, mooi niet. Ik houd helemaal niet van sport! Daarom lukte het misschien niet met de krukken. Waar ik wel van houd is dansen, yoga en wandelen maar dan heb je het wel gehad. Niemand ook die gelooft dat je zoiets in bed kan oplopen, terwijl je slaapt. Dat moet ik er wel even bijzeggen. Want als je met je…
De scheet
“Ja, je gelooft het niet maar het is echt waar hoor. Het was ook een Rotterdammer, dat kon je goed horen. Meid, ik wist niet wat me overkwam, attenooie. Zit ik daar op dat bankie in het bos* aan de boulevard, te wachten op Willem. Pleuris, dacht ik, nou gaan we samen eten, en ik heb nu al pijn in mijn donder van dat gerommel daarbinnen. Ik keek om me heen want ik wilde er wel eentje laten vliegen. Een paar bankies verder zat een vent, een zwerverstype, een rooie. Hij had me een baard joh, en van die borstelige wenkbrauwen. Hij zag er goor uit, ongewassen kleren, ik kon ‘m gelukkig niet ruiken maar hij stinkt vast, zei ik tegen mezelf. Hij zat zoals mannen vaak zitten weetjewel, met die ene poot over de andere, handen in z’n gore nek en af en toe was ‘ie een beetje voor…