Saaie brokjes
Emmy kan echt niet weten hoe ik dat ervaar met de maaltijden, dus heb ik gevraagd of ik zelf aan het woord mocht. Dat was oké. Het was geen beste start in de eerste maanden van mijn leven. Ik had een rare parasiet opgelopen en daardoor had ik het eerste jaar voortdurend maag- en darmproblemen. Met alle gevolgen van dien. Ik was een mager pupje, dat zou je nu niet meer zeggen. Baas en Emmy probeerden diverse soorten voedsel op mij uit, alle met matig resultaat. Uiteindelijk kreeg ik brokjesvoer dat helemaal uit Canada kwam. Ze zijn dan zelf wel vegetariërs, maar ik ben een carnivoor, dus ik krijg vlees. Wel tot brokjes verwerkt, van dieren die een goed leven hebben gehad op een bio-boerderij. Dat hoop ik dan maar.…
‘Wij kunnen juist iets meer dan andere mensen’
‘Nee, in al die jaren is er niets veranderd’, zegt de Amsterdamse fotograaf Eddy Posthuma de Boer. ‘Manhattan heb ik nog steeds niet goed gekregen.’ Het was 1978 toen Martin Ruyter hem interviewde voor de Volkskrant. Het verhaal – dat de titel ‘Fixaties van Eddy’ droeg – verscheen daarna in de uitgave ‘Beeld in Zicht’, een boek met foto’s van Eddy en teksten van Simon Vinkenoog. Op deze website is dit interviewartikel te lezen. Ik was benieuwd naar het vervolg. Eddy had immers de moeite genomen een brief naar ons te schrijven naar aanleiding van het VPRO-radioprogramma Labyrint, waar wij in de studio over onze gave hadden zitten praten. De wetenschappers die actief deelnamen aan dit gesprek, konden aan het eind van de uitzending niet meer volhouden dat het bij ons om…
Dramatiek
Ik bestudeerde de mimiek en lichaamstaal van Ferd Grapperhaus. Had het nog niet gezien. Wilde toch weten hoe die emotie bij hem in zijn werk was gegaan. En wat hij dan te zeggen had. Nou, het was nog schokkender dan alle commotie rond zijn trouwfeestje. Een oer-Hagenaar zou hierop gereageerd hebben met ‘Mag ik effe een teiltje?’ Want dat ‘ie nou zelfs voor zo’n blamage niet eens de mensen recht aan kon kijken! Gewoon uit z’n blote kale harses zijn schuldbekentenis doen. Maar ik begrijp het wel, je kan dat alleen als je ook écht schuld betuigt, met hart en ziel. Dit was bij onze minister van Justitie en Veiligheid blijkbaar niet aan de orde. Belde hij een van de beste tekstschrijvers onder zijn ambtenaren? Of was hij het toch…
Een onderzoek plus uitslag kopen
Vaak hebben mensen heel veel vertrouwen in wetenschappers en de wetenschap. Ik ook eigenlijk wel. Tot voor kort. Dat wil ik wel nuanceren: ik blijf vertrouwen houden in de onafhankelijke wetenschap, maar niet in de gekochte onderzoeken. En daar ligt voor mij wel het probleem. In Nederland, maar ook in de rest van de westerse wereld, wordt behoorlijk bezuinigd op het hoger- en wetenschappelijk onderwijs. De gedachte is in deze tijd, wil je als hogeschool of als universiteit nog financieel rendabel zijn, dan moet je je eigen broek ophouden. Dat kun je op verschillende manieren doen: je geeft je personeel minder geld, met het risico dat ze vertrekken; je bezuinigt op budgetten, zodat er minder onderzoek gedaan kan worden, waarmee je de reputatie van je organisatie op het spel zet…
Ik noem de naam niet, ik kijk wel uit
Alweer jaren terug las ik in een brochure van een fair trade biologisch bedrijf over kokosolie en gezondheid. Er werd gesproken over je rikketik en zo nog meer originele woorden die onze organen moeten voorstellen. Dit was echter niet zomaar voor het leuke, nee, het bedrijf mocht de gezondheidseffecten niet noemen en was genoodzaakt hart, longen en spijsvertering anders te omschrijven, evenals ‘het immuunsysteem’. Over dat systeem gesproken, alweer een hele tijd terug kreeg ik bij mijn huisarts injecties met een antroposofisch geneesmiddel. Een geweldig immuun-versterkend middel, dat met succes wordt ingezet bij kanker en andere ziektes en kwalen waar je afweer een grote rol in speelt. Ik noem de naam niet, ik kijk wel uit. Toen een vriendin van mij kanker kreeg, wilde zij meer weten over dit middel.…
“WIJ ZIJN MAKKELIJK TE CONDITIONEREN, MAAR EVEN MAKKELIJK TE DE-CONDITIONEREN’
NLP, oftewel Neuro-Linguistic-Programming, is in het bedrijfsleven geen nieuwe term meer. Maar wat is nu eigenlijk de kern van NLP? En wat kun je er mee bereiken? “NLP is een benadering, een manier van denken. NLP is niet probleemgericht maar oplossingsgericht. Je neemt een andere houding aan en daarvoor is er een hele reeks technieken,” aldus de Vlaamse psycholoog, filosoof en NLP-trainer Eric Schneider. Als adviseur en counselor had hij vaak de ervaring dat managers hun personeel ‘op cursus’ stuurden. “Dat heeft weinig zin. Zij hebben dan veelal het gevoel weer iets te moeten. Terwijl er bij mensen vaak al een gebrek aan zingeving is. Het geven van trainingen aan managers is effectiever. Zij kunnen dan op basis van samenwerking op een coachende manier hun medewerkers motiveren.” Eric Schneider studeerde…
Wellevendheid
Wellevendheid. Mijn Van Dale uit 1992 (de eerste Van Dale verscheen in 1864) zegt: hoffelijkheid. Daarom houd ik van dit woord, omdat ik van hoffelijkheid houd.
Willem III leeft! (2)
Er waren zes weken verstreken. De zomer was op zijn retour, vage rottingsgeuren kondigden het herfstseizoen aan. Het was daarom dat ik aan Willem III moest denken. Ondanks zijn opmerkelijke lichaamsgeur had hij geen onaangename indruk op mij achtergelaten. Laat ik het weer eens op een bezoekje wagen, sprak ik tegen mezelf. De portier groette mij. Ze kennen me, daar bij Het Loo. Niemand zou mij verdenken van het mijzelf onrechtmatig toegang verschaffen tot het paleis. Het was toch bijzonder dat nog nooit iemand die zijdeur ontdekt had. En terwijl ik dat dacht, ging ik sneller lopen. Want het zou kunnen dat mijn fantasie met het kijken naar de oude deur op de loop was gegaan. Ook zou het kunnen dat ik op een bankje in de orangerie in slaap…
Vraag & antwoord
Het was een sombere dag voor haar. Met haar bijna eenennegentig jaren was mijn tante bezig bijna al haar zussen te overleven, ook die jonger waren dan zij. Nu was het tijd voor het afscheid. Tijdens de autorit naar het crematorium waren er vele herinneringen in haar opgekomen. Waar ze samen over hadden gesproken, gelachen, gehuild en waar ze soms over hadden zitten bakkeleien. Zoals door de overheid bepaald, was het afstand houden van elkaar ook de regel in het crematorium. Daarom waren er niet zoveel mensen, goddank, mompelde ze in zichzelf. Voordat de rest van de familie kwam, werd aan de direct-naasten de gelegenheid geboden een voor een afscheid te nemen van de overledene. Haar jongere zus lag in een witte kist, beschilderd met rode rozen. Ze vond het…
Willem III leeft! (1)
Het was zo’n lente waarop ik plotseling zin kreeg om in de tuinen van museumpaleis het Loo te gaan wandelen. Ik houd ervan toe te geven aan mijn impulsen, dus pakte ik mijn huissleutel en bankpas. De sleutel propte ik in het borstzakje van mijn blouse, het pasje plaatste ik onder mijn pet. Even later passeerde ik de entree van het landgoed en huppelde over de oprijlaan. Het was warm, de zon scheen en een zacht briesje deed de bomen sereen ruisen. Ik slenterde door de barokke tuinen, bewonderde de historische rijkdommen en ontdekte toen een kleine gammele deur aan de zijkant van het paleis. Om me te beheersen is niet makkelijk voor mij. Zie ik een deur, dan wil ik er achter kijken. Mijn hart sprong op, want de…